Met een
allergie op reis

Het was werkelijk een wéreld die voor me open ging. Ik, Miss Mega Allergisch, kon éten op een food court in AZIË. Nu vraag je je vast af waarom dat zo bijzonder is, maar járen geleden had ik me tegen laten houden door m’n Grote Allergie. Ik zou never nooit naar het buitenland gaan en vreemd voedsel proberen om létterlijk mijn leven op het spel te zetten. Sterker nog: ik at niet eens in restaurants in Néderland.

Deed ik dat wel, dan werd ik met de ambulance afgevoerd (geen grap). Het leek alsof koks, serveersters me niet begrepen. Alsof ik vervelend of lastig was. Alsof ik me aanstelde. Moeilijk deed. Oh, weer zo één die niets lust. Of gewoon zeggen dat je het begrijpt, maar vervolgens wel gewoon geroosterd stokbrood bij m’n tapas serveren en een gezellig potje pinda’s op tafel zetten (terwijl je net aangeeft dat je ja, inderdaad, allergisch bent voor gluten en dat zit in bróód, ja). En die pinda’s? Zucht. Het kwam op mij over alsof er geen enkele kennis over voedsel aanwezig was (?) en tonnen aan onbegrip tegenover allergieën. Hoe zou dat dan wel niet in een andere taal gaan?!

Op reis met een allergie in Azië

Goed, terug naar Azië. Vreemde talen, vreemde producten. Hoe ga ik dit overleven? Letterlijk. Wat als er iets in m’n eten zit en ik hier dadelijk Ik heb m’n allergieën laten vertalen naar het Chinees, Thais en Indonesisch maar dan nog: zou je wel goed begrepen worden?

Soms dachten ze dat ik vegetarisch was (nee) of dat ik het niet lust (‘you no like?’). En zeiden ze dat ze het begrepen, maar topten ze het gerecht alsnog af met noten (allergie-alarm). En wat als ze er iets doorheen roeren zonder dat je het ziet of ruikt? Je wil niet sterven aan een allergische reactie. Maar je wil wel eten. En wel nu.

 

 

 

Op reis met een allergie: zo doe je dat

Ik had graag wat meer kennis gehad van de Aziatische keuken voordat ik in m’n uppie naar de andere kant van de wereld vertrok. Vragen als: ‘wat voor olie gebruiken ze?’, ‘Wat zijn hoofd-ingrediënten?’, ‘Doen ze echt overal noten doorheen?’ bleven maar door mijn hoofd malen. En zonder fatsoenlijke kennis raad je maar wat: veel rijst, kip? Noten, ei?

En daar ligt het gevaar. Door maar wat aan te nemen praat je jezelf onnodig angst aan (note to self) en ga je panikeren zonder dat je het ooit geprobeerd hebt. Ja, ik snap je. Echt. Je bent bang. Het is ook ongelooflijk eng. Wat als je niets kunt eten? Wat als je ziek wordt? Het is een enorm risico. Maar daardoor ga jij niet thuisblijven. Je gaat je niet veilig thuis verschuilen omdat jij een allergie hebt. Er is een hele wereld out there die wacht om ontdekt te worden. En jij gaat. Desnoods leef je alleen maar op bananen. Of chips. Kan mij het schelen. Je gaat absoluut niet thuisblijven omdat je allergisch bent.

Haal adem, bereid je goed voor en gá. Stap dat vliegtuig in – met je eigen vertrouwde bakkie food. En GÁ.

 


Hoe?
Zo!

✈ Laat je allergieën vertalen – op een pasje, een papiertje of een lijst in je telefoon – en draag die vertaling altijd bij je
✈ Zorg voor jezelf en neem je vertrouwde eten mee (vooral in het vliegtuig)
✈ Ga je lang op reis? Sla een voorraad vertrouwde producten in en sleep die mee. Ja, deed ik ook in mijn backpack. Liep ik daar met glutenvrije broden.
✈ Ga je uit eten: wees serieus over je allergie en zorg dat je begrepen wordt (ja, ik ga echt dood als ik dit eet)
✈ Begrijpen ze je niet? Dan is het tijd om te gaan. Sorry not sorry.
✈ Ga op kookcursus zodat je zelf meer kennis opdoet en dus meer vertrouwen krijgt in bepaalde gerechten.

✈ Nieuw restaurant gevonden? Met veel communicatie en veel gezond verstand: uitproberen, uitproberen, uitproberen (ik begon met witte rijst en gegrilde groenten en heb echt doodsangsten uitgestaan, maar hé: here I am!).
✈ Ga met een local op pad (waar je goed mee kunt communiceren): naar de markt, naar een restaurant en vraag en leer zoveel je wil!
✈ Ben alsjeblieft voorzichtig met (street) food markets (ben ik zelf huiverig voor: alle ingrediënten liggen bij elkaar en meestal is er maar één pan)
✈ Spendeer één middag in een supermarkt om alle ingrediënten op verpakkingen te ontcijferen, zodat je weet wat jouw to go to voedsel wordt
✈ Draag altijd medicijnen bij je voor worst case scenarios. Willen we niet aan denken, maar stop die antihistamine en epipen gewoon in je tas. Klaar.
✈ Zit je afgelegen? Ben je op dagtocht? Of op een plek waar je lastig medische hulp kunt krijgen? Neem alsjeblieft geen risico’s. Zorg voor je eigen vertrouwde voedsel. Heb je niets mee? Dan lijd je desnoods honger, tot je weer veilig kunt eten. Niet doodgaan in de wildernis.
✈ Luister naar je intuïtie: voelt iets niet goed? Niet doen! Wegwezen.
Ik hoop echt dat je wat hebt aan deze tips, en dat jij ook gewoon lekker de wereld in trekt. Met of zonder allergie. Laat je niet tegenhouden!

 

Azië opende een nieuwe wereld 

Als ik één ding heb geleerd van Azië, is dat ze daar het voedsel écht begrijpen. Van Thailand tot Indonesië tot China. Ze zijn de héle dag bezig met eten. Maken. Verzamelen. Produceren. Het komt op mij over alsof ze meer kennis hebben van voedsel. Van ingrediënten.

Meestal begrepen ze mijn allergieën meteen (hoe te gek). Zij hebben echt een wereld voor me geopend. ZO intens lekker kunnen eten. Zulke nieuwe smaken ontdekt. En vaak zonder al te grote zorgen (want vertrouw een ander je leven maar eens toe).

Echt, mijn dank gaat uit naar Azië. En ik wil alle allergischen oproepen om NIET BANG te zijn en gewoon naar Azië te gaan! Vertaal je allergieën, neem genoeg medicijnen mee, maar heb vooral vertrouwen. En gá.

 

 

 

 

 

Op reis met een allergie in Nederland

Gelukkig zijn restaurants in Nederland sinds 2014 verplicht om allergieën op de kaart te vermelden, en wordt er wat bewuster omgegaan met het bereiden van voedsel (uit eigen ervaring). Tegenwoordig denken chefs met me mee wat ze dan wél voor me zouden kunnen bereiden – en ook dat is iets wat ik jaren geleden niet had durven dromen. Hulde.

Voorbeeldje van zo’n hulde-moment, dat was in de Scheepskameel in Amsterdam. Allereerst was het allemaal één smaakexplosie aan verse ingrediënten, en daarnaast heb ik hier zo zorgeloos kunnen eten dat ik me met mijn ellenlange waslijst aan allergieën gewoon ‘normaal’ voelde. 
Ik kreeg een aangepast menu, waar ik werkelijk tongstrelende gerechten (en voor mij dus een volledig nieuwe smaken) kon bestellen. Denk aan

 

 

 

paksoi met pittige kikkererwtenpate (echt, de hemel), aan snoekbaars en aan een goddelijke schaal vol oesters, coquilles en tonijn. 


En en en, wat ook echt een nieuwe ervaring voor me was.. was nagenieten met een TOETJE. Ja, jongens. Toetjes zijn romig en melk en ei en dus uit den boze. Maar deze waanzinnige chef-kok bedacht een supermegalekker toetje zonder al deze alarmbellen. En dus at ik voor het eerst in mijn leven (!) merengue. Opgebouwd uit het vocht van kikkererwten (in plaats van eiwit) en suiker. Plus rodewijn-sorbet. Echt. Een totaaaaaal nieuwe ervaring.

Je kunt het je niet voorstellen, maar beeld je in dat je voor het EERST een TOETJE eet. Dat dus. Weer een nieuwe wereld geopend.


Meer tips over
allergieen, in je mailbox?

Ontdek meer allergie-verhalen, met maandelijks het magazine in je mailbox!

* indicates required


Meer lezen?

Oeh la, la.. In deze Parijse secret bars wil jij nu zijn!

Gin, champagne of een goed glas water (’t is jouw feestje) met een flinke berg allure en hoog decadentie-gehalte? Moet je in Parijs zijn. En dan het liefst in een exclusieve secret bar. Verstopt voor het plebs. Wachtend op jou. Hier vind je die secret bars in Parijs.